To prawdopodobnie pierwszy tak dobry klasyczny western w historii kina, o którym do dziś mówi się jako o jednym z ciekawszych z tego gatunku. Nie śmiem tego twierdzenia podważać, inna sprawa, że obok „W samo południe” to prawdopodobnie najbardziej przereklamowany film z tego gatunku w historii kina...

Niby portrety postaci nakreślone świetne, a ich losy były mi całkowicie obojętne; niby istnieje między pasażerami jakiś konflikt, ale wszystko sprowadza się to kilku słownych przepychanek; niby utrzymane w ponurych klimatach, a cukierkowości i lukru więcej niż w wesołych miasteczku (męczący finał). Z minuty na minuty film Forda stawał mi się coraz bardziej nieznośny. Szkoda...

Jedna rzecz Fordowi udała się znakomicie – scena napadu na dyliżans, jak na rok 1939, jest rewelacyjnie zainscenizowana !! Ale to nie pozwoli mi stać się fanem tego filmu…

Moja ocena - 5/10